- ćwiczyć się
- ćwiczyć się {{/stl_13}}{{stl_7}}'wprawiać się, doskonalić się w czymś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ćwiczyć się w szermierce, w pisaniu. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
ćwiczyć się
Look at other dictionaries:
ćwiczyć — ndk VIb, ćwiczyćczę, ćwiczyćczysz, ćwicz, ćwiczyćczył, ćwiczyćczony 1. «zaprawiać, sposobić do czegoś, doskonalić w czymś; wprawiać, kształcić» Ćwiczyć umysł, wolę. Ćwiczyć kogoś w sztuce wojennej. W czasie zabawy dzieci ćwiczyły sprawność… … Słownik języka polskiego
ćwiczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, ćwiczyćczę, ćwiczyćy, ćwiczyćony {{/stl 8}}– oćwiczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} bić, smagać, np. batem, rózgą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ćwiczyć batem konia. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fechtować się — ndk IV, fechtować siętuję się, fechtować siętujesz się, fechtować siętuj się, fechtować sięował się «walczyć białą bronią, ćwiczyć się w szermierce; uprawiać fechtunek» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
szkolić — ndk VIa, szkolićlę, szkolićlisz, szkol a. szkól, szkolićlił, szkolićlony «uczyć, dokształcać kogoś w określonej dziedzinie; kształcić kogoś w trybie skróconym na kursie, na wykładach z jakiegoś przedmiotu» Szkolić sportowców, żołnierzy. szkolić… … Słownik języka polskiego
uczyć — ndk VIb, uczę, uczysz, ucz, uczył, uczony 1. «przekazywać komuś określone wiadomości, wiedzę, umiejętności; udzielać nauki; wdrażać, wprawiać kogoś w coś, ćwiczyć w czymś, przyuczać, przyzwyczajać do czegoś, pouczać o czymś; być nauczycielem… … Słownik języka polskiego
na — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z biernikiem {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na kierunek ruchu przestrzennego określony przez wyrażenia, w których przyimek {{/stl 7}}{{stl 8}}na {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
układać — ndk I, układaćam, układaćasz, układaćają, układaćaj, układaćał, układaćany ułożyć dk VIb, układaćżę, układaćżysz, ułóż, układaćył, układaćżony 1. «kłaść, umieszczać coś w określonym porządku, w pewnej kolejności, według jakiejś zasady;… … Słownik języka polskiego
pióro — n III, Ms. piórze; lm D. piór 1. «wytwór naskórka ptaków składający się z części dolnej (dudki) i górnej (stosiny), z której wyrastają w dwie strony gęste promienie, tworzące tzw. chorągiewkę; w lm upierzenie» Pióra ptasie puchowe, pokrywowe.… … Słownik języka polskiego
gimnastykować — ndk IV, gimnastykowaćkuję, gimnastykowaćkujesz, gimnastykowaćkuj, gimnastykowaćował, gimnastykowaćowany «poddawać ćwiczeniom gimnastycznym, ćwiczyć» Gimnastykować mięśnie, stawy. gimnastykować się «uprawiać gimnastykę, wykonywać ćwiczenia… … Słownik języka polskiego
nożyce — blp, D. nożyceyc 1. «ręczne narzędzie do cięcia różnych materiałów (np. papieru, blachy, skóry, tkanin) oraz do strzyżenia, krajania itp., składające się z dwóch połączonych przegubowo ostrzy, zwieranych podczas cięcia» Ostre, tępe, ciężkie,… … Słownik języka polskiego
